Persoonlijke ontwikkeling en bewustwording

Ouders beginnen allemaal vol verwachtingen aan de reis van het ouderschap. 

Die verwachtingen zijn bijna allemaal fantasieën.  Je hebt overtuigingen, waarden, normen en veronderstellingen waar je nooit bewust over nagedacht hebt.

Maar wanneer dan blijkt dat je kind een ernstige lichamelijke, verstandelijke en/of psychiatrische ziekte of beperking heeft, moeten die verwachtingen bijgesteld worden.

Doordat het ouderschap dan anders verloopt dan verwacht is het einddoel vaak niet meer zo helder en ben je eventjes de weg kwijt.

Veelal betekent dat een proces van rouw en verdriet.

Als ouder zie je de kinderen van vrienden en bekenden naar school gaan, een diploma halen, werk krijgen, trouwen en kinderen krijgen. Als dat er voor jouw kind niet in zit, dan betekent dat steeds weer verdriet.

Op zulke momenten kan het verdriet plots opkomen.

Hoe goed je de situatie ook geaccepteerd hebt, op zulke 'kruispunten van het leven' kan je verdriet plotseling weer opflakkeren. Dat is heel begrijpelijk en normaal.

Dit wordt ook wel 'Levend Verlies' genoemd: steeds opnieuw word je geconfronteerd met moeilijke momenten.

Dit 'Levend Verlies' neemt niet af.

Het leven met levend verlies kun je zien als chronische, steeds terugkerende rouw. Het gevoel van verlies kan zelfs toenemen als je kind ouder wordt, omdat de verschillen met gezonde kinderen dan steeds groter worden.

Het is heel normaal om je zo te voelen.

Sta jezelf toe om boos en verdrietig te zijn. En vergeet niet: ook met kleine stapjes kun je een marathon uitlopen.

Buiten het bijstellen van je verwachtingen en fantasieën over jouw kind veranderen vaak ook andere aspecten in jouw leven radicaal. Ineens kan je bijvoorbeeld met je gezin alleen nog maar op aangepaste vakanties of kies je ervoor om zonder jouw bijzonder kind op vakantie te gaan zodat jijzelf en de rest van je gezin dan op adem kunnen komen. Je kan vanwege het feit dat je kind steeds opgetild moet worden alleen nog platte schoenen dragen, je hebt geen tijd meer voor jouw partner en rent van de ene zorgverlener naar de andere. Jouw leven verandert zodoende in iets dat je je niet voor had kunnen stellen toen jullie kozen voor een kind.

Niet alleen ouders krijgen hiermee te maken, maar ook broertjes en zusjes (= brussen) van het zieke en/of beperkte kind moeten leren omgaan met hun onmacht en verdriet. 

Ik kan jouw omstandigheden niet veranderen maar ik kan jou wel ondersteunen om terug in jouw kracht te gaan staan in de omstandigheden waar je in zit.

Dus als je klaar bent voor verandering in je leven weet dat ik je begeleider wil zijn met reikende hand in een traject dat je zal doorlopen waardoor jouw energie terug zal stromen.