Wie ik ben, wordt gevormd door de unieke reis die het leven mij heeft geschonken. Op amper zes maanden oud verloorik mijn moeder aan zelfmoord, een gebeurtenis die onuitwisbaar mijn levenspad tekende. Als kind ontwikkelde ik onbewust het patroon dat ik alles alleen moest kunnen, want uiteindelijk kon ik enkel op mezelf vertrouwen.

Nu, als volwassen vrouw, koester ik een liefdevolle blik op mijn moeder, erkennend dat zij mij het leven schonk, het mooiste geschenk dat ik van haar kon ontvangen.

Wist je dat de innerlijke verbinding met je moeder bepalend is voor je vermogen om verbinding te maken met anderen?

Op lastige momenten neig je naar het besluit "ik doe het wel alleen", waardoor de verbinding met anderen verloren gaat.

Mijn grootmoeder langs vaderskant was mijn reddende engel na mijn moeders overlijden, en ik ben haar eeuwig dankbaar.

Ouderen dragen een schat aan wijsheid, en de kostbaarste en zorgeloze momenten uit mijn kindertijd behoren toe aan de tijd met haar.

Op zevenjarige leeftijd hertrouwde mijn vader, en mijn bomma werd plots uit ons leven verdreven. Dit verlies beroofde me van het volledig zijn wie ik diep van binnen was, en

het vertrouwen in de onvoorwaardelijke steun van anderen.  In de vijf jaar na het huwelijk werd ons gezin uitgebreid met halfbroers en een halfzus, maar mijn broer en ik voelden ons niet geïntegreerd in dit nieuwe systeem.

In families stroomt een onzichtbare 'fontein', waarbij elke generatie zijn eigen laag heeft. Stiefkinderen staan in hun eigen fontein. Wanneer iemand buiten zijn 'eigen plek' komt

in de biologische fontein, wordt vaak een leven op eigen kracht geleefd, gekenmerkt door pech en lichamelijke klachten.

Tijdens mijn kinderjaren werd er thuis niet meer gesproken over mijn overleden moeder, wat resulteerde in emotionele onzekerheid. Als kind paste ik me aan aan de behoeften

van mijn vader en stiefmoeder.

De overtuiging "Je mag nog zo hard werken, het is toch nooit goed" leidde tot een zware burn-out in 2017.

Een logisch gevolgs aangezien ik als kind onbewust de lasten droeg van

mijn vader uit loyaliteit, wat mijn natuurlijke daadkracht beïnvloedde.

Bewust koos ik ervoor de verantwoordelijkheden van anderen los te laten, waardoor ik terugkwam in mijn levensstroom en de zoete vrijheid van mijn geboorterecht kon ervaren.

Bij de geboorte van mijn tweede zoon ontdekte ik al snel zijn unieke aard, en de daaropvolgende diagnose van doofheid bracht mijn eigen bewustwordingsproces in beweging.

Verschillende ontwikkelingsstoornissen bij mijn zoon zorgden voor gedragsproblemen, waardoor ik het begrip van onvoorwaardelijke liefde echt moest leren doorleven. Deze ervaring opende mijn ogen voor een andere manier van kijken, los van oordeel en verwachtingen.

De ziel van mijn kind leek een contract te hebben getekend om mijn spiegel te zijn en mijn

onverwerkte emoties te activeren. Dit innerlijk werk is de effectieve weg naar groei, en ik nodig jullie uit om deze reis naar binnen te maken, wanneer je er klaar voor bent om in de spiegel van wie je werkelijk bent te kijken.